Typowe komercyjne moduły fotowoltaiczne zawierają w swej konstrukcji przednią hartowaną szybę, która zabezpiecza ogniwa przed negatywnym wpływem środowiska oraz jest elementem nośnym dla całego modułu fotowoltaicznego (PV). Jest wiele czynników, które mogą prowadzić do spadku wydajności modułów PV. Jednym z nich jest zjawisko odbicia części promieniowania od powierzchni szkła.

W tym roku sumaryczna moc wyprodukowanych modułów PV przekroczyła na świecie jeden terawat. Nawet kryzys związany z pandemią koronawirusa oraz przerwane łańcuchy dostaw nie odwróciły tego trendu. Największy udział w produkcji mają typowe moduły fotowoltaiczne w kształcie prostokąta z hartowaną szybą nośną i ramą wykonaną z aluminium. Taki układ wymusza technologia produkcji ogniw, które są wytwarzane na prostokątnych płytkach krzemowych oraz technologia produkcji samego modułu. Inne kształty są możliwe do wykonania, ale są to produkty na specjalne zamówienie. Podobnie kolorystyka najpopularniejszych na rynku modułów jest bardzo ograniczona.

Zdecydowana większość modułów fotowoltaicznych, które są obecnie produkowane na świecie, trafia do dużych instalacji określanych mianem farm albo coraz częściej elektrowni fotowoltaicznych. Na drugim miejscu, pod względem wykorzystania modułów znajdują się instalacje prosumenckie. Oba rodzaje wymienionych obiektów to instalacje typu on-grid czyli przyłączone do istniejącej sieci energetycznej. Nawet jeśli obecnie coraz częściej dąży się do tego aby instalacje te były wyposażone w magazyny energii, to nadal ich podstawową funkcją jest przekazywanie wyprodukowanej energii elektrycznej do sieci. Inny rodzaj instalacji fotowoltaicznych to te określane są mianem off-grid albo autonomicznych. Na chwilę obecną jest to zdecydowana nisza wśród najnowszych zastosowań fotowoltaiki. Jednak od kilku lat znowu zaczyna być rozwijana.